می توان گفت پیوند بین معماری و مد هرگز قوی تر از امروز نبوده است. این دو رشته ارتباط جدی دارند و همین امر باعث می شود طراحان و معماران شبیه به هم فکر کنند. مد فقط مخصوص یک طراح مد و لباس نیست و معماری هم فقط مختص معماران نیست. طراحی معماری و طراحی مد از امکاناتشان برای نشان دادن شخصیت، زمان ، نگرش و احساسات استفاده می کنند. با نگاهی به تاریخ ، ما به عنوان طراح می دانیم که معماری و مد سمبل و نماد هر جمعیتی ، از یونانیان باستان گرفته تا مصریان و در طول جنگ های جهانی اول و دوم بوده است. معمولاً معماران استراتژی ها و روش هایی را كه معمولاً بیشتر در لباس های خیاطی استفاده می شود، از قبیل چاپ ، تاشو ، الگو و پوشش استفاده می كنند. از طرف دیگر ، طراح لباس در حال ایده گرفتن از معماران در مورد چگونگی ساخت یا مهندسی و پیروی از ایده های حجیم و دارای ساختار است. نمونه های بارز طراحان لباس که از معماری در طراحی خود استفاده می کنند ، کریت پوگ و حسین چالایان هستند که نشان می دهد فردی حتی اگر طراح لباس باشد بیشتر با معماران نسبت به طراحان لباس ارتباط دارد. در روش تصویری ، معماری و رشته طراحی لباس چیزهای متداول در تکنیک های مادی و دیجیتال مانند تولید مواد با تکنولوژی بالا ، مصالح مواد اولیه پایدار ، نرم افزار Computer Assisted Design و بسیاری از برنامه های دیگر که کاربردهای متفاوتی برای معماری و رشته طراحی لباس و مد دارندو و از تفاوت های بین طراحی لباس و معماری میتوان اشاره کرد اینست که در مقیاس انسانی نسبت ها ، اندازه ها و شکل ها بسیار متفاوت است.
تاریخچه
از آنجا که معماری و طراحی لباس بازتاب هویت و فرهنگ جمعیت است ، مطمئناً سطح توسعه می تواند بر مفاهیم و امکانات طراحی تأثیر بگذارد. نگاهی به تاریخ می تواند مفید باشد و رابطه بین معماری و طراحی لباس را بیان کند. رابطه بین ساختمان و پوشاک از سال ها پیش آغاز شد که مردم از مواد یکسان برای پوشاک و سرپناه نیز استفاده می کردند. تغییر لباس از زمان جنگ جهانی دوم تا بعد از پایان جنگ اتفاق افتاد. سبک طراحی لباس و مد این زمان، تاریکی این دوره از زمان را در تاریخ نشان داده است. لباس اعضای نظامی مهم ترین نمونه زمان جنگ بود. حتی در یک ازدواج داماد معمولاً لباس خود را می پوشید و عروس چیزی را می پوشید که امروز به عنوان لباس دامن اداری ساده در نظر گرفته می شود.
همچنین این اتفاق در معماری نیز افتاد. ساختمان های هیتلر تاریک و سخت بود و قدرت دیکتاتور را نشان می داد. این با لباس او در ارتباط است. رنگهای تیره در طراحی لباس او که قدرت و سخت گیری وی را نشان می دهد. این می تواند در مورد مد و طراحی لباس نیز اتفاق بیفتد ، به عنوان مثال سبک خاصی می تواند ملیت کسی و پیشرفت و قدرت او را نشان دهد حتی اگر او فقیر یا ثروتمند باشد.
معماری و مد در دهه 1960
دهه 60 و 70 ، عصر تولید انبوه رسانه ها و مصرف سریع در بسیاری از مناطق نام برده شد. دهه 60 دوره پیشرفت سریع فناوری بود که با اولین قدم های انسان در ماه 1969 به اوج خود رسید. مد جوانان در دهه شصت پیچ و تاب جدیدی پیدا کرد. زنان جوان مد دامن کوتاه را به تصویب رساندند و این محبوب ترین کد لباس آن دوره شد. دوره های قدیم بیشتر تحت تأثیر سبک های دهه 60 مانند ویکتوریا ، آرت نوو و آرت دکو بود. در کنار این تأثیرات جدید ، مدرنیسم از آغاز آن در سال های اولیه قرن بیستم تکامل یافت و بالغ شد. مراکز شهرها در دهه 60 تغییر کردند و شهرهای آسیب دیده با بمب هم با معماری های مدرن آینده جایگزین شدند.
معماری بر مد و طراحی لباس تأثیر گذاشت
وقتی تغییرات معماری بر مد و رویه طراحی لباس تأثیر می گذارند، می فهمیم که این رشته ها چقدر نزدیک هستند.
- مینیمالیسم
در دهه 1960 مینیمالیسم در طراحی لباس افزایش یافت. شرکت مشهور Calvin Klein در سال 2008 مجموعه Ready-To-Wear را اجرا کرد که نشان دهنده تأثیر طراحی ساختاری در رشته طراحی لباس و مد بود. نمونه هایی از آن خطوط تمیز و تیز حاکم بر این مجموعه بود که عمدتا بر رنگ های خاکستری و سیاه بنا شده بود. یک شرکت طراحی لباس بزرگ دیگر با دو طراح مد ، ویکتور و رولف نیز رنگ های خاکستری و سیاه را در مجموعه خود برای پاییز / زمستان نشان داد. مدل های آن نمایش مد با ظاهر مینیمالیسم واضح روی runway ها اجرا می شدند. جزئیات كوچك روی چكمه های آنها ، تأثیر قدرتمند معماری را نشان می داد كه آینده نگر بود.
- معماران طراحی مد
در حالی که معماری در ابتدای قرن گذشته سعی در پاکسازی خود از مد داشت ، تقریباً یک دهه است که معماران با طرح های مربوط به کمیسیون موزه و گالری که نشان می دادند ، برای پروژه های مد رقابت می کنند.
ارتباط بین معماران و جواهرات به دوره رنسانس برمی گردد. ابتدا برونسلکی به عنوان یک معمار برای طلافروشی آموزش می دید. امروزه مشهورترین و مبتکرترین معمار زمانه ما ، فرانک گری ، در سال 2003 به جمع تیفانی و کو پیوست و اولین مجموعه جواهرات خود را در سال 2006 راه اندازی کرد. این به معنای منطقی نشان دهنده رابطه معماری و طراحی جواهرات است. هر دو چیز بر پوشیدنی و فضاهای قابل زندگی تأکید می کنند.
وقتی معماری با رشته طراحی لباس و مد روبرو شود اتفاقات عالی می تواند رخ دهد. معروف ترین معمار جهان، زاها حدید قدرت خود را نه تنها در معماری بلکه در مد و رشته طراحی لباس نیز نشان داد. در طی پنج سال گذشته ، حدید کیسه ای را برای لوئیز ویتون ، جواهرات برای Swarovski ، کفش برای لاکوست و اکو مارک الیسا ، و یک غرفه هنری موبایل برای Chanel طراحی و ساخته است. زاها در قسمت مد با همان روشی که در ساختمان هایش را انجام می داد کار کرد. او از گروهی از کارمندان خود استفاده می کند که به تحقیق در تکنیک های جدید برای طراحی و ساخت اختصاص یافته اند. به گفته زاها حدید “نتیجه محصول در مد و رشته طراحی لباس خیلی سریعتر از معماری است.”
حدید به راحتی می توانست طراح مد و لباس شود. شهرت او برای جمع آوری لباس های زیبا و طرفدار عظیم طراحان ژاپنی او مانند Issey Miyake و Yohji Yamamoto به دلیل کار جسورانه زاها با مواد متناسب است.
جالب است بدانید خیلی اوقات ، معماران از کلمه پوست به جای نما استفاده می کنند ، به عنوان توضیحی برای پاکت های فناوری شیشه ای و سایر مواد که می توانند ساختمان های آنها را توصیف کنند. و این خود می تواند سندی بر شباهت الهام گرفتن معماری از رشته طراحی لباس باشد.
اگر از معمارانی که از طراحی لباس در کار های خود الهام می گیرند کمی دورتر شویم به طراحان لباسی می رسیم که از معماری لذت می برند. حسین چالاییان یک طراح لباس و طراح مد است که از فناوری و روشهای بسیار خلاقانه ای برای جالب تر شدن کارش استفاده می کند. نکته ای که باید به خاطر داشته باشید چالایان گفت این است که” وقتی مد، گاهی اوقات در قالب ساختار یافته به نمایش گذاشته می شود، به طور خودکار بعضی افراد آن را معماری می نامند. بهتر است بدانید در طراحی لباس ساختار یک لباس به درستی، آگاهی از معماری را طلب می کند” به دلیل ایده او مبنی بر طراحی لباس با دیدگاه معمارانه ، کار های او هم کاملا متفاوت و خاص تر از دیگران است.
عالی بود مرسی
ممنون از شما دوست داریم مطالعات بیشتری در خصوص آموزش خیاطیآموزش خیاطی داشته باشید